Toplum düzensizliğinden gelen birer itilişle 72´nci Koğuşa düşmüş insanlar, sefaletin, insan haysiyetsizliğinin uçurumlarına yuvarlanmışlardır. Ama yuvarlanmışlardır ne olursa olsun. Yuvarlanmışlar, insanlıklarından çok şeyler kaybetmişlerdir. İtilmek, kakılmak, hor görülmek... Ellerine üç beş kuruş sıkıştırıldığı zaman, gözlerini kırpmadan birbirlerini kahpece vurabilirler. Bütün bunlar yalnız 72´nci Koğuşta değil, yaşadığımız dünyanın neresinde olursa olsun böyledir: Aç it fırın yakar... 72´nci Koğuş somut olduğu kadar soyut bir dramdır derim. Onda, yalnızca Kaptan´ın, Berbat´ın ve ötekilerin değil, insanoğlunun olanca kirliliği yanındaki gururu, direnişi, kafa kaldırışının destanı vardır. Ya da ben böyle bir şey yapmak istedim.
-Orhan Kemal-
(Arka Kapak)