Afrika. Kan ağlayan, kan kusan kıta. Yüzyıllarca, kadınları, erkekleri gemilere doldurulup uzak ülkelere satıldı. Kaynakları kurutuldu, toprakları çölleştirildi. Beyaz adamlar hem kara kıtanın topraklarını, hem insanlarını acımasızca sömürdüler. Artık kölelik yasal olarak kaldırılmış olsa da Afrika´nın yaraları kapanmadı. Hala çocuklar açlıktan ölüyor, hala kabile savaşları yaşanıyor, diktatörler hala işbaşında. Batı dünyasının, televizyon ekranlarında dizi film gibi izlediği vahşetin sonu bir türlü gelmiyor. Fildişi Sahili´nde doğan Ahmadu Kuruma, yaşamını sömürgecilerle ve diktatörlerle savaşarak geçirdi; yapıtlarında Afrika´nın katı gerçekliğini dile getirdi. Allah Mecbur Değil ki, küçük zenci çocuk Birahima´nın gözünden, tüyler ürpertici bir sorunu gözler önüne seriyor. Liberya, Sierra Leone gibi ülkelerde süren kabile savaşlarında, ellerinde silahlarla en önde yer alan çocuk-askerler. Birahima, onları, teyzesini bulmak için çıktığı yolculuklarda tanıyor, Müslümanlığın, Hıristiyanlığın, yerel animist dinlerin iç içe geçtiği bu dünyada, uyuşturucudan cesaret bularak savaştaki yerini alıyor. Ne yazık ki karnını doyurmanın tek yoludur bu. Allah Mecbur Değil ki, Fransa´da, yazarına Renaudot ve Goncourt des Lyceens ödüllerini kazandırdı.