Pınar Kür´ün, en temelde, klasik denebilecek bir `tahkiye´si var. Ama kendine özgü öyküleme ustalıklarıyla, tekdüzelikten sıyrıldığı gibi, öykülerine okurun çevrenini boyutlandıran bir atmosfer de sağlayabiliyor. Öykü çerçevesinden taşmayan psikolojik çözümlemeleriyle, gözlem ve tanıklık ürünü saptamaları yazınsal düzlemde zenginleştiren ve yaşar kılan `edebiyat bilinci´ ile öykülerine çok dengeli ve inandırıcı bir bütünlük kazandırmış Bir Deli Ağaç´ta. Özellikle `Yaz Gecelerinde Keman´ ve `Bir Ayrılık Şarkısı´ adlı öykülerin, Türk öykü yazınının unutulmaz ve vazgeçilmez ürünleri arasında yer alacağına inanıyorum. Pınar Kür´ün Bir Deli Ağaç´la öykücülüğümüze getirdiği yeni ve özgün sese kulak verenlerin sağlayacakları yazınsal doyum azımsanacak gibi değil.
Füsun Akatlı