Bütün büyük keşiflere karşın edebiyatın dünyası uzayın ve okyanusların derinliklerine benziyor: biraz dikkat ve araştırma yeni bir yıldız, yeni bir gezegenin bulunmasıyla sonuçlanıyor ya da deniz suyunun yeni bir huyu öğreniliyor. İşte Clarice Lispector (1925-1977): Brezilya yeni romanının öncülerinden ve Latin Amerika edebiyatlarının en önemli yazarlarından biri. Rimbaud´yu, Lautramont´u, Nietzsche´yi ve Virginia Woolf´u sanki birbirine aşılamış ve kendi Cehennemde Bir Mevsim´ini, Maldoror´un Şarkıları´nı, Zerdüşt Böyle Dedi´sini, yani G.H.´nin Çilesi´ni yazmış. Kitabın konusu mu? Ben, Tanrı ve Hamamböceği. Yani Ben-ben, Tanrı-ben, hamamböceği-ben ya da tersi: İnsanın iç dünyasının uzayında, insanın iç dünyasının okyanus derinliklerinde tam bir `devr-i âlem´! G.H.´nin Çilesi okurun kendisiyle sınava gireceği bir denek taşı. Clarice Lispector birbirinden çetin, birbirinden ilginç dokuz roman yazdı. Şimdi sırada: Kuşatılmış Kent (A Cidade Stiada) var. Yakında Can Yayınları´nda.