Önce Son Havadis, sonra Ulus gazetesinde yayımlanan köşe yazılarına neden `Günce´ başlığını koyduğunu Ataç şöyle açıklıyordu:

`Günce, sizin anlayacağınız hatıra defteri, Frenklerin journal dedikleri. Ne yazacağım bu Günce´de? Günler ne getirirse onu yazacağım. (...) Her gün ne yaptığımı mı anlatacağım? Hayır. Her gün benim ne yaptığımdan kime ne? Okuduklarım bana bir şeyler düşündürürse onu yazacağım. Okuduklarım ya da gördüklerim, duyduklarım. (...) Başka ne yapacağım? Günler ne getirirse... Ama büsbütün de bilmiyor değilim günlerin ne getireceğini. Dil için savaşacağım. Arapça, Farsça sözlerden, bütün yabancı sözlerden biraz daha kurtulup Türkçenin kendi kendini bulmasına çalışacağım.´

Doğumunun 100´üncü yıldönümünde bu büyük düşünürün, büyük eleştirmenin, büyük dil uzmanının en güzel kitaplarından biri olan Günce´yi iki cilt halinde topluca sunmaktan kıvanç duyuyoruz.