Çin´in Tchoung-King kentinde doğan Lucien Bodard (1914), çağdaş Fransız romanında çok özel bir yerin sahibi: Uzakdoğu ve Çin uzmanı çok önemli bir gazeteci; romanlarıyla ´Interalli Ödülü´, ´Goncourt Ödülü´ kazanmış çok seçkin bir romancı. On Bin Basamak, bataklıkta doğan, bataklıkta büyüyen bir `hiç´in, Jiang Qing´in, ´Bayan Mao´ya dönüşümünün romanı; bir bakıma, sıradan tanımıyla, tam bir `aşk ve serüven´ romanı da sayılabilir, ama sıradan bir aşk ve serüven romanı değil, aynı zamanda göz kamaştırıcı bir tarihsel fresk. Lucien Bodard, çok iyi tanıdığı Çin´i, Ortaçağ uykusuna dalmış, parçalanmış, bunalan ve çırpınan, ama ´beyaz´ların çizmesi altında, daha o zamanlar ´modernlik´ çılgınlığına kapılmış Çin´i, edebiyatın otopsi masasına yatırıyor: Yükselmek ve `bir şey´ olmak isteyen, bu uğurda her şeyi göze alan bir genç kız, kaynayan Çin, Uzun Yürüyüş... Sonuç: Yirminci Yüzyıl´ın en görkemli yazınsal destanı. Her şey Mao´nun bir `halef´ önermeden öldüğü 9 Eylül 1976 günü başlıyor.