Edebiyatımıza genç ve yeni bir ses daha katılıyor: Suzan Samancı. Bu kez, Güneydoğu yöresinin sesiyle, rengiyle, acısıyla buluşacaksınız. Reçine Kokuyordu Helin, on beş kısa öyküden oluşuyor. Güneydoğu yöresine özgü kokular, tadlar var bu öykülerde. Yazarın konulara yaklaşımı, yarattığı dünyaya ilginç ayrıntılarla sokuluşu, acılara ağıt yakmadan, gerçekçi bir anlatımla öykülerini işleyişi, yeni bir öykücüyle tanıştırıyor bizi. Militanca sözler, sloganlar, kurutulmuş bir toplumsallık bekleyenler, okumasınlar bu öyküleri. Suzan Samancı, Güneydoğu insanlarını birey olarak seviyor, yaşıyor, yaşatıyor. Toplum ve çevre içindeki insanlara büyük bir içtenlik ve incelikle sokulmasını biliyor.
(Arka Kapak)