Asırlar boyu konuştum içime...
İnandım ve konuştum...
Ve siz duydunuz...
Artık ne söylemeye, ne yazmaya gerek var.
Bütün bu yorgunluğa, bir tebessümdü aradığım.
Kalitelisinden...
Pahalısından...
Ben sevginin tarifini yaptım çoktan...
Ve devayı gördüm hiçlikte...
Sevgiyle yoğrulmuş bir hiç...
Hüzün tadında...
Efendim;
Anlatamıyorum; ama anlamalısınız...