Tahar Ben Jelloun, Fransa´da yaşayan ve Fransızca yazan Faslı bir yazar. Bu nedenle yazdıklarında Fransız toplumundan çok, Faslı kahramanlar boy gösterirler. Yoksullar Hanı da gene Fas kokularıyla bezenmiş bir roman. Fas´ta öğretmen olarak yaşamını sürdüren bir adam, tekdüze yaşamından tek kaçış yolu olarak yazmayı bulur. Bir gün inanılmaz bir fırsat çıkar karşısına ve Napoli Belediyesi´nin düzenlediği bir yarışmayı kazanınca kalkar oraya gider. Kente varınca aldığı gizemli bir telefon sonucu, unutulmuş bir binayı, Yoksullar Hanı´nı aramaya koyulur. Burası hayat kurbanlarının barındığı ıssız bir ada gibidir. Han´a sığınan yoksul ve kimsesiz insanlar, Bin bir Gece Masalları gibi birbirinin içine geçen öyküler anlatırlar; ancak bu öykülerde yalanın nerede başladığı, doğrunun nerede bittiği anlaşılmaz. Faslı öğretmenin de anlatacak bir öyküsü vardır: gizli bir aşk öyküsü; âşık olduğu gizemli, kimliği belirsiz kadının öyküsüdür bu. Gerçek hayata, yani fas´a ve karısının yanına dönemeyen öğretmen, yıllarca Napoli´de yaşar. Bir gün dönüş zamanının geldiğini hissederek doğduğu kente gider, ama orada çok şey değişmiştir; kendisini bambaşka koşullar beklemektedir. Böylece masal yeniden başlar. Tahar Ben Jelloun, coşkulu imgeleminden çıkan, görkemli bir anlatımla sunduğu, hareketli, ışıl ışıl, masalsı bir roman yazmış. Doğunun peri masalını Batı kalıpları içinde yoğururken güçlü imgelerle zenginleştirdiği roman dilini göz kamaştırıcı bir ustalıkla sergilemiş.